Verwonderlokaal, ik wens

Van juf, docent naar hulpverlener maakte mij rond en vol

Mijn hart gutst gretig over van wens.

Volle verwondering wil eruit

Volle ogen van plezier

Volle keel van het gieren

Volle handen van gekoesterd vasthouden

Volle oren van verbeeldende verhalen

Volle harten van erkenning en gezien

Het kleine meisje dat ik was wenste gezien

keek met volle ogen rond 

zoekend naar antwoorden, richting en begrijpen

Vanuit de kleine cirkel thuis waar de verbinding met buiten niet bestond

als een van de zoveel niemandskinderen

zocht ik, wenste ik, dat daar buiten

iemand me zag en veiligheid leerde.

De puber vocht zich vrij, omwegen en olifantenpaadjes

leidde naar liefdes, warmtes en verlaten

niet begrepen, anders, te anders

te veel, te groot, te lomp, te niet zoals verwacht, zoals het hoorde

te veel anders, dus alleen, 

weer alleen

te alleen.

De jonge vrouw die ik was wenste gezien

Zoeken en hard werken voor dat plekje van betekenis

als een enthousiaste wervelstorm voor de klas 

jaren mijn gemiste spelen ingehaald

jaren mijn gemiste kindzijn volmaakt

jaren mijn erkenning en gezien

met fijngevoeligheid door jou puur kind herkent.

De juf die speelde met verwondering

de juf die altijd enthousiast en nooit boos

ik had geen reden tot boos, want bij mij was het veilig

bij mij was er ruimte voor alles, om gevoeld te worden 

om verteld en te bestaan, alles.

Nieuwsgierig naar jullie zijn, jullie nesten

zoveel kunnen helen door de verwondering jaar naar jaar 

dag naar dag, minuut naar minuut…

Ik wílde er zijn, voor jullie, voor mijzelf, voor ons, voor elkaar.

De docent waarmee ik mijzelf verdiepte in de volgende levensfase

puberen, puberend, rellend en zoveel spelen met grenzen

theater bleek de mooiste vorm om dit te kunnen uitleven.

Verwonderend over de magie van lichaamstaal

de magie van voelen en zien

de magie van 'wat zit erachter'

wat wordt bedoelt,

wie wordt geloofd,

wie verwondert,

wat verwondert?

Altijd verwonderde ik me om jullie allemaal,

de verhalen, de gevoelens, zoektochten

het spel van rellen en testen

oh met zoveel overtuiging speelde ik elk jaar,

elke dag, les naar les, minuten geboeid door

de veelheid van de rijkdom van het lijf

dat zich losworsteld van het gezin

nog onzeker in de wereld buiten,

zichzelf een weg baant in de hoop gezien,

gevonden en omarmt te worden.

De diepte werd ik ingezogen,

dieper en dichter bij jullie zorgen

raakte ik ook oude pijnen van mijzelf aan.

De trainer voor die rebel die toch het delict ontmoette

de coach voor de stille, die leeg en moe geen stap meer..

het luisterend oor, voor de onmacht voor alles

wat mij moest ontmoeten

diep, dieper, donkerder en uitzichtloos.

Ik stond er, ga er voor staan en duik met jou diep

dieper, donker en ontmoet jou daar, ontmoet mijzelf daar.

Het samenzijn in jouw diepte

is de verbinding die de weg naar boven

vrij maakt.

Heel veel meer of minder is het keer op keer niet geweest

Mijzelf ontmoeten in jou

toestaan dat ik je wil kennen,

ik iets meer van mijzelf ontdek, omdat jij jezelf deelt.

De nieuwsgierigheid,

vragen vol hoop en verwachting

hart open voor alles

lijf van rust en vertrouwen

hoofd rijk van zintuigen…

ogen die ontvangen, oren begrijpen, 

mond en stemmig krullend, lachend, luisterend, spiegelend.

Heel veel meer of minder is het niet geweest

mijzelf ontmoeten in jou,

toestaan dat ik mij wil kennen,

verrijken met meer van jou,

omdat ik groei door jou

Van juf, docent naar hulpverlener maakte mij rond en vol.

Mijn hart gutst gretig over van wens.

Volle verwondering wil eruit.

Volle ogen van plezier.

Volle keel van het gieren.

Volle handen van gekoesterd vasthouden.

Volle oren van verbeeldende verhalen.

Volle harten van erkenning en gezien.

Ik wens na deze reis langs zoveel kinderen, scholen, klassen, gezinnen, verwonderlokalen

Ik wens juffen en meesters vol verwondering in zichzelf ontmoeten in de ander

Ik wens docenten vol verwondering in de struinende pubers

Ik wens hulpverleners vol verwondering in pijn, diepte en donker 

Ik wens gezinnen vol verwondering in elkaars hetzelfde en nog meer het anders

Ik wens de magie van verwondering van kinderen in ons

Verwondering in het leven

Verwondering in leren

Verwonderd in zijn,

spelend, rellend, zoekend, vrolijk of vol zware pijn

dat wij er met verwondering voor ze mogen zijn.

Myrte van Grieken, Verwonderlokaal wens.